osmanlı hükümeti ne demek?

Osmanlı Hükümeti

Osmanlı Hükümeti, Osmanlı İmparatorluğu'nun yürütme organıydı. Başlangıçta padişahın mutlak otoritesi altında olan hükümet, zamanla çeşitli kurumlara ve görevlilere devredilen yetkilerle daha karmaşık bir yapıya bürünmüştür.

Temel Unsurlar:

• Padişah: Devletin ve hükümetin mutlak lideriydi. Yasama, yürütme ve yargı yetkilerinin kaynağıydı. Ancak zamanla yetkileri sınırlandırılmıştır.
• Divan-ı Hümayun: Devlet işlerinin görüşüldüğü, kararların alındığı ve padişahın başkanlık ettiği en yüksek danışma ve yönetim organıydı. Buradaki görüşmeler sonucu alınan kararlar padişahın onayıyla yürürlüğe girerdi. Divan-ı Hümayun'un önemi ve işlevi zaman içinde değişmiştir.
• Sadrazam: Padişahın mutlak vekiliydi. Padişah adına devlet işlerini yürütür, Divan-ı Hümayun'a başkanlık eder ve padişaha karşı sorumluydu. Günümüzdeki başbakanlık makamına benzer bir görevi üstlenmiştir.

Önemli Görevliler:

• Vezirler: Sadrazam'dan sonra gelen en yüksek rütbeli devlet görevlileriydi. Devlet işlerinde sadrazama yardımcı olurlardı.
• Kazasker: Adalet ve eğitim işlerinden sorumluydular. Kadıların ve müderrislerin atanmalarını yaparlardı.
• Defterdar: Devletin mali işlerinden sorumluydular. Bütçeyi hazırlamak, gelirleri toplamak ve giderleri yönetmek görevleri arasındaydı.
• Nişancı: Fermanlara padişahın tuğrasını çekmekle görevliydi. Aynı zamanda devletin resmi yazışmalarını yürütür ve tapu kayıtlarını tutardı.
• Kaptan-ı Derya: Donanmanın komutanıydı. Denizcilikle ilgili işlerden sorumluydu.
• Şeyhülislam: Dini konularda en yüksek otoriteydi. Alınan kararların İslam'a uygun olup olmadığı konusunda görüş bildirirdi.

Zaman İçindeki Değişim:

Osmanlı hükümeti, kuruluşundan yıkılışına kadar geçen süre içinde birçok değişim geçirmiştir. Özellikle 19. yüzyılda yapılan Tanzimat Fermanı ve Islahat Fermanı gibi reformlarla, hükümetin yapısı ve işleyişi önemli ölçüde modernleşmiştir. Bu dönemde, meclislerin kurulması ve kanunların çıkarılması gibi gelişmelerle padişahın yetkileri sınırlandırılmıştır. I. ve II. Meşrutiyet dönemlerinde Meşrutiyet ilan edilerek hükümetin parlamenter bir yapıya kavuşması hedeflenmiştir.